W celu zdefiniowania właściwości materiału hipersprężystego Mooney Rivlin i Ogden można użyć danych testu.
Aby zdefiniować materiał przy użyciu danych testu, należy:
- Utworzyć badanie nieliniowe.
- W przypadku definiowania materiału hipersprężystego kliknąć kartę Właściwości w oknie dialogowym Materiał.
- W części Wybierz źródło materiału kliknąć Niestandardowo zdefiniowane.
- Jako typ modelu wybrać Hipersprężysty - Mooney Rivlin lub Hipersprężysty - Ogden.
- Kliknąć Użyj danych krzywej, aby obliczyć stałe materiału.
Zostanie uaktywniona karta Tabele i krzywe.
- Z menu Typ wybrać Rozciąganie proste, Rozciąganie planarne lub ścinanie czyste lub Rozciąganie dwuosiowe, zależnie od dostępnych danych.
- W obszarze Dane tabeli wybrać jednostki i zdefiniować krzywą ręcznie lub kliknąć Plik, aby zaimportować krzywą z pliku .dat.
Jeżeli istnieje kilka plików danych testu, należy powtórzyć kroki 6 i 7. Można zdefiniować maksymalnie 3 krzywe (rozciąganie proste, rozciąganie planarne lub ścinanie czyste oraz rozciąganie dwuosiowe). Każda krzywa może zawierać maksymalnie 200 punktów danych. Punkty danych krzywej muszą odpowiadać proporcji rozciągnięcia (zdeformowana długość/niezdeformowana długość) względem naprężenia nominalnego, znanej także jako naprężenie inżynierskie (siła podzielona przez początkowy obszar).
- Kliknąć OK.
Stałe materiału są zapisywane w pliku tekstowym z rozszerzeniem .log w aktywnym folderze wyników dla danego badania.
Solver oblicza stałe materiałowe w następujący sposób:
- Dokonuje dopasowania krzywej w celu uzyskania stałych materiałowych.
Dla modelu materiału hipersprężysty-Ogdena dodatek Simulation oblicza współczynniki mocy materiału z czterech następujących domyślnych zakresów:
| Współczynniki mocy (model materiału Ogdena)
|
Domyślny zakres (min. – maks.) |
|---|
| Pierwsza |
1,0 – 2,0 |
| Druga |
4,5 – 5,5 |
| Trzecia |
-2,5 – -1,5 |
| Czwarta |
17,5 – 18,5 |
- W oparciu o obliczone stałe materiałowe, definiowana jest funkcja gęstości energii odkształcenia i funkcja naprężenia (wyprowadzona z funkcji gęstości energii).
- Program oblicza naprężenia, tzw. teoretyczne naprężenie na podstawie odkształcenia zdefiniowanego przez użytkownika.
- Program oblicza błąd naprężenia zdefiniowany jako różnica pomiędzy wartością wprowadzoną przez użytkownika a wartością teoretyczną.