Model plastyczny Drucker-Prager

Kryterium ustępowania można zdefiniować następująco:

gdzie α i κ są stałymi materiałowymi, które są niezmienne podczas analizy, σm jest średnim naprężeniem, a σ(bar) jest naprężeniem skutecznym.

α i κ są funkcjami dwóch parametrów materiałowych φ i c uzyskanych doświadczalnie, gdzie φ jest kątem tarcia wewnętrznego, a c wytrzymałością kohezyjną materiału.

Modelu Druckera-Pragera można używać do symulowania zachowania ziarnistych materiałów glebowych, takich jak piasek czy żwir. Podczas stosowania tego modelu materiału, należy pamiętać o poniższych zagadnieniach:
  • Założono, że odkształcenia są niewielkie.
  • Problemy z dużymi przemieszczeniami mogą być rozwiązywane pod warunkiem, że założenie niewielkich odkształceń pozostaje spełnione.
  • Zalecane jest użycie metody iteracyjnej NR (Newton-Raphson).
  • Parametry materiałowe φ i c muszą zawierać się w następujących zakresach:
    • 0 <= φ <= 90 (w stopniach)
    • c >= 0 (siła/jednostkę powierzchni)
  • W większości problemów mechaniki gleby, przyspieszenie ziemskie może mieć znaczny wpływ, dlatego też należy zdefiniować przyspieszenie grawitacyjne za pomocą menedżer właściwości PropertyManager Grawitacja.
Wymagane dane wejściowe:
  • Współczynnik sprężystości wzdłużnej i współczynnik Poissona
  • Zdefiniowana wytrzymałość kohezyjna
  • Kąt tarcia

Model Drucker-Prager może być używany z elementami bryłowymi (siatka jakości roboczej i wysokiej).