W przypadku skorupy planarnej jako geometrię odniesienia dla ortotropowych właściwości materiału należy wybrać płaszczyznę, która jest równoległa do skorupy. W przypadku skorupy cylindrycznej, jako geometrii odniesienia należy użyć osi walca.
|
|
| Płaszczyzna odniesienia jest równoległa do płaszczyzny skorupy. Kierunki X oraz Y materiału ortotropowego leżą na płaszczyźnie, a oś Z jest normalna do tej płaszczyzny. |
W przypadku skorupy cylindrycznej, jako geometrii odniesienia należy użyć osi walca. Oś Y jest równoległa do osi walca, a oś X jest styczna.
|
W przypadku skorup kompozytowych kierunki X, Y i Z dla definicji materiału ortotropowego są definiowane różnie dla każdej warstwy, zależnie od kąta warstwy. Geometria odniesienia nie jest uznawana za definicję materiału ortotropowego.
Generalnie oprogramowanie modyfikuje geometrię odniesienia w następujący sposób:
- Oprogramowanie przekształca układ współrzędnych zdefiniowany przez geometrię odniesienia w taki sposób, że oś Z staje się normalna do płaszczyzny skorupy. Płaszczyzna skorupy jest definiowana przez trzy węzły narożne.
- Jeżeli kąt pomiędzy osią X wybranej geometrii odniesienia i normalną do płaszczyzny skorupy jest większy od 45o, to program dokonuje rzutowania osi X geometrii odniesienia na płaszczyznę skorupy w celu zdefiniowania zmodyfikowanej osi X.
- Jeżeli kąt pomiędzy osią X wybranej geometrii odniesienia i normalną do płaszczyzny skorupy jest mniejszy od 45o, to program dokonuje rzutowania osi Y geometrii odniesienia na płaszczyznę skorupy w celu zdefiniowania zmodyfikowanej osi X.
- Następnie definiowana jest oś Y zmodyfikowanej geometrii odniesienia, dopełniająca prawoskrętny kartezjański układ współrzędnych.