Definiowanie przypadku zmęczenia w oparciu o pojedyncze obciążenie

Aby zdefiniować przypadek zmęczenia w oparciu o pojedynczy przypadek obciążenia, w menedżerze właściwości PropertyManager Dodaj przypadek (stały):

  1. Ustawić liczbę cykli skojarzoną z przypadkiem zmęczenia.
  2. Z menu Typ obciążenia wybrać jedną z następujących opcji:
    • Całkowicie odwrócony
    • Zero
    • Proporcja obciążenia
  3. W polu Skojarzenie badania :
    1. Wybrać badanie statyczne nieliniowe lub dynamiczne historii modalnej w pierwszym wierszu. Można wprowadzić współczynnik skalowania w części Skala. Program mnoży komponenty naprężenia z badania odniesienia przez ten współczynnik, aby oszacować wartości naprężenia przemiennego.
    2. W przypadku badania nieliniowego lub dynamicznego historii modalnej w części Krok wprowadzić konkretny krok czasu. Wynik tego konkretnego kroku rozwiązania jest brany pod uwagę podczas oceny wartości naprężenia przemiennego.
  4. Kliknąć .

Pojedynczy przypadek zmęczenia o stałej amplitudzie

Przypadek zmęczenia o stałej amplitudzie jest całkowicie zdefiniowany przez naprężenie przemienne, naprężenie średnie (lub współczynnik naprężenia) oraz liczbę cykli obciążenia.

Całkowicie odwrócony W każdym węźle oprogramowanie ustawia przemienne naprężenie równe wybranej wartości naprężenia (intensywności naprężenia, wg Misesa lub P1) w statycznym badaniu odniesienia pomnożonej przez współczynnik skalowania. Maksymalna i minimalna wartość komponentów naprężenia są sobie równe co do wielkości i mają przeciwne kierunki.

Zero W każdym węźle oprogramowanie ustawia przemienne naprężenie równe połowie odpowiedniej wartości naprężenia w statycznym badaniu odniesienia pomnożonej przez współczynnik skalowania. Program przyjmuje jeden ze szczytów ze statycznego badania odniesienia i ustawia drugi szczyt na równy 0.

Zdefiniowana przez użytkownika proporcja obciążenia Zakładając, że zdefiniowana przez użytkownika proporcja obciążenia wynosi R, program przyjmuje jeden ze szczytów z badania odniesienia (z uwzględnieniem określonego współczynnika skalowania) i oblicza drugi szczyt, mnożąc pierwszy szczyt przez R. Następnie program oblicza wielkość naprężenia wybraną w oknie dialogowym właściwości zmęczenia i oblicza naprężenie przemienne jako |S*(1 - R)|/2, gdzie S jest skrajną wartością komponentu naprężenia w statycznym badaniu odniesienia.