Gelişmiş algoritmalar aşağıdaki durumlarda bitişik objeleri otomatik olarak birleştirir:
- Bir kabuğun yüzünü veya kenarını bir katı ile.
- Bir kabuğun yüzünü veya kenarını, kabuğun başka bir yüzü veya kenarıyla.
- Bir katının veya kabuğun yüzünü, güçlendirici görevi gören bir kiriş ile. Kiriş gövdesi, katı veya kabuk yüzüyle temas etmelidir.
- Bir katının veya kabuğun yüzünü bir kiriş eklemiyle.
Sac levha gövdeler ve yüzeyler kabuklarla meshlenir. Sac levha gövdelere yükler, fikstürler, etkileşimler ve bağlantı elemanları uygulayabilirsiniz; bunlar otomatik olarak orta yüzeye aktarılır. Ayrıca Kabuklara Yükler ve Sınırlandırmalar Uygulama bölümüne bakın.
Kabuk kenarında yüzlere temas tanımlarını görüntülemek veya düzenlemek için Yerel Etkileşimler PropertyManager'ındaki Kabuk kenarını - katı/kabuk yüzü çiftlerini bul seçeneğini kullanın.
Orta yüzeylerde oluşturulan kabuklarla meshlenen sac levha bileşenlerin bitişik yüzleri için, program birleşme temasını orta yüzey kabuklarına otomatik olarak aktarır.
Bu sınırlama yalnızca (a) tüm etütler için düğümden yüzeye bağlama formülasyonu ve (b) doğrusal olmayan etütler için yüzeyden yüzeye bağlama formülasyonu için geçerlidir.
Bağlama algoritması, sac levha parçalarıyla diğer yüzeyler (katılar veya kabuklar) arasında bağlama temasının olduğu durumlarda, orta yüzey meshi ve temas yüzeyi geometrisi arasındaki boşluk nedeniyle aşırı sertleşmeye zorlayabilir. Birleşme temasının aşırı sertleşmesi, katı gövde modellerinin hesaplarını değiştirir. Sac levha parçaların meshlerini orta yüzeylerden temas yüzeyi geometrisine öteleyerek boşluğu ortadan kaldırırsanız program tüm katı modları (frekans değerleri 0'a yakın) hesaplar.
|
|
| Bir sac levha yüzüne bitişik yüzey kenarı |
Meshin yandan görünümü (yakınlaştırılmış) |
|
|
| Birbirine bitişik sac levha yüzleri |
Orta Yüzeylerdeki Meshin Görünümü |
|
|
| Bir sac levha yüzüne bitişik katı yüz |
Meshin yandan görünümü (yakınlaştırılmış) |
Bir sac levha yüz ile bitişik yapısal elemanlar arasındaki birleşme otomatik olarak oluşturulur ve orta yüzey kabuklarına aktarılır.
|
|
| Bir sac levha yüzüne bitişik yapısal elemanlar |
Meshin yandan görünümü (yakınlaştırılmış) |
Kabuk elemanlarıyla meshlenen bitişik düzlemsel olmayan yüzler için birleşmeyi manuel olarak tanımlamanız gerekir. Bununla birlikte, yüzeylerin bitişik kenarları için düzlemsel olmayan yüzlerde otomatik birleşme meydana gelir.
|
|
| Spline yüzeylerinde kesişen katı ve kabuk gövdeleri arasındaki temas setleri otomatik olarak algılanır. Kabuk kenarını bul - katı/kabuk yüz çiftleri seçeneğini kullanın. |
Kabukların bitişik düzlemsel olmayan yüzleri. Birleşmiş teması manuel olarak ayarlayın. |
Kiriş eklemleri bir katı maddenin ya da kabuğun yan yüzüne bağlandığında, kirişin asıl çapraz kesiti meshlenir ve katı maddenin ya da kabuk yüzeyinin üzerine basılır ve daha doğru bir birleşme bağlantısı sağlanır.
Meshleme sırasında, basılan kiriş kesit alanında elemanlar oluşturulur. Uç kiriş eklemi, basılan kesit alanı içerisindeki tüm elemanlara bağlanarak, eklemin daha gerçekçi bir sunumu oluşturulur.
|
|
| Kiriş-levha eklemi |
Basılan kiriş kesit alanının levha üzerindeki meshi |
Kiriş eklemi - levha birleşme bağlantısının bu gerçekçi formülasyonu, halihazırda doğrusal olmayan etütlerde kullanılamaz. Kiriş eklem- levha bağlantıları içeren bir doğrusal olmayan etüdü çözmek için yeni bir mesh oluşturmanız gerekir. Mevcut bir meshi bir statik etütten doğrusal olmayan etüde kopyalayamazsınız.