Temel Radyasyon Tanımları

Aşağıdaki listede, radyasyonla ısı aktarımı bağlamında sık kullanılan terimler ve bunların tanımları verilmiştir.

Terim Tanım
Kara Cisim İdeal radyatör, herhangi bir sıcaklık ve dalga boyunda mümkün olan maksimum miktarda radyasyon yayar ve soğurur. Örneğin; ısıtılan bir içi boş cisimde açılan küçük delik, bir kara cisimdir.
Radyasyon Maruziyeti Bir yüzeyde tüm yönlerden gelen radyasyonun birim alan başına çarpma oranı.
Işınsallık Yayılım ve yansıma nedeniyle radyasyonun tüm yönlerde birim yüzey alanı başına bir yüzeyden ayrıldığı oran.
Soğurganlık (α) Gelen radyasyonun yüzey tarafından soğurulan kesri.
Yansıtıcılık (ρ) Gelen radyasyonun yüzey tarafından yansıtılan kesri.
Bir kara cismin yansıtıcılığı sıfırdır.
Geçirgenlik (τ) Gelen radyasyonun yüzey tarafından iletilen kesri.
Yazılım, geçirgenliğin sıfır olduğunu varsayar.
Bir yüzeyin soğurganlığı, yansıtıcılığı ve geçirgenliği arasında aşağıdaki ilişki geçerlidir: α + ρ + τ = 1.

Yayılım Gücü (E) Radyasyonun bir yüzeyden tüm yönlere birim yüzey alanı başına yayıldığı oran. E birimi W/m2'dir.
Yayılım Kabiliyeti (ε) Bir yüzeyin yayılım gücünün aynı sıcaklıktaki bir kara cismin yayılım gücüne oranı.

ε = E/Eb

Burada Eb, aynı sıcaklıktaki bir kara cismin yayılım gücüdür. Bir yüzeyin yayılım kabiliyeti, sıcaklığın bir fonksiyonudur.