Wiązania tworzą zależności geometryczne pomiędzy komponentami złożenia. Kiedy dodajemy wiązania, definiujemy dozwolone kierunki liniowego lub obrotowego ruchu komponentów. Możemy przenieść komponent w ramach jego stopni swobody, wizualizując zachowanie złożenia.
Niektóre przykłady to:
- Wiązanie wspólne wymusza współplanarność dwóch ścian planarnych. Ściany te mogą się poruszać wzdłuż siebie wzajemnie ale nie mogą być odsuwane od siebie.
- Wiązanie koncentryczne wymusza koncentryczność dwóch ścian cylindrycznych. Ściany mogą się poruszać wzdłuż wspólnej osi ale nie mogą być odsunięte od tej osi.
Wiązania są traktowane jako system. Kolejność, w jakiej dodawane są wiązania nie ma znaczenia. Wszystkie wiązania są rozwiązywane w tym samym czasie. Można wygaszać wiązania na tej samej zasadzie że można wygaszać operacje.