Złącze - Łożysko

Złącze Łożysko symuluje interakcję pomiędzy wałem a obudową za pośrednictwem łożyska. Należy modelować geometrie dla wału i obudowy. Można zdefiniować złącze łożyskowe pomiędzy podzielonymi cylindrycznymi ścianami wału oraz cylindrycznymi lub sferycznymi ścianami obudowy.

Typ

Łożysko  
select_face_cyl.png Wybór (ściana cylindryczna) Wybrać pełną ścianę cylindryczną lub koncentryczne ściany cylindryczne o mniejszych kątach, których suma wynosi maksymalnie 360o.
Wybór ten odpowiada części wału spoczywającej na łożysku.
Utwórz linie podziałowe, aby upewnić się, że złącze łożyskowe jest określone tylko na odpowiednich ścianach wału. Można również sprawić, że model będzie nadmiernie sztywny, jeśli zostanie wybrana cała ściana wału.
select_face_cyl.png Wybór (ściana cylindryczna lub sferyczna lub krawędź kołowa na skorupie) Wybrać ścianę cylindryczną, ścianę sferyczną lub kołową krawędź skorupy (jeśli model obudowy jest zbudowany ze skorup). Wybór ten odpowiada części obudowy spoczywającej na łożysku.
PM_allow_self_alignment.gif Pozwól na samonastawność Gdy opcja ta jest zaznaczona, można zdefiniować złącza łożysk samonastawnych, które umożliwiają nieograniczone pozaosiowe obroty wału.

Przegub znajduje się w środku ciężkości wybranej ściany cylindrycznej wału.

Gdy opcja ta nie jest zaznaczona, cylindryczna ściana wału nie może swobodnie wychylać się w kierunku pozaosiowym. Występuje odporność na obrót pozaosiowy ze względu na rozkład lokalnych sprężyn wzdłuż wału. Na cylindrycznej ścianie wału mogą wytwarzać się momenty.
Złącze łożyska samonastawnego jest niewrażliwe na kątowe niewspółosiowości wału względem obudowy, a także nie oferuje odporności na zginanie wału. Zazwyczaj odpowiada to samonastawnemu łożysku kulkowemu z dwoma rzędami kulek i wspólną, kulistą wklęsłą bieżnią w zewnętrznym pierścieniu.

Sztywność

Jednostki  
  Sztywne Stosuje bardzo wysokie wartości sztywności do sprężyn, które są rozmieszczone promieniowo pomiędzy wybranymi ścianami cylindrycznymi wału i obudowy.

Wybrana ściana wału nie może podlegać translacji poprzecznie lub osiowo.
  Elastyczne

Pozwala wybranej ścianie na deformację i przemieszczenie osiowe.

Można zdefiniować całkowitą sztywność poprzeczną i osiową dla złącza łożyska wahliwego oraz sztywność rozprowadzoną promieniowo (na jednostkę powierzchni) i osiowo (na jednostkę powierzchni) dla złącza nie-samonastawnego łożyska wahliwego.

Określa sztywność sprężyn, które są rozmieszczone promieniowo pomiędzy wybranymi ścianami cylindrycznymi wału i obudowy:

stiffness_radial.png Poprzeczna

Stosuje sztywność poprzeczną wału k, która stawia opór przemieszczeniu wzdłuż kierunku zastosowanego obciążenia.

W przypadku złącza niesamonastawnego łożyska wahliwego całkowita sztywność K stawiająca opór poprzecznemu przemieszczeniu ściany cylindrycznej wału (wzdłuż kierunku zastosowanego obciążenia) odnosi się do sztywności promieniowej na jednostkę obszaru i obowiązuje następujące równanie:

K(całkowita poprzeczna) = 0,5 * k(promieniowa/jednostkę powierzchni) * powierzchnia

Powierzchnia = średnica * wysokość * Pi

stiffness_axial.png Osiowa

Stosuje sztywność osiową k(osiowa), która stawia opór przemieszczeniu wzdłuż osi wału.

  Ustabilizuj obrót wału Wybranie tej opcji zapobiega niestabilności obrotów (powodowanej przez skręcanie), która może prowadzić do osobliwości numerycznych.

Simulation stosuje sprężyny o małej sztywności skrętnej (1 tysięcznasztywności osiowej) do cylindrycznej ściany wału, które zapewniają odporność na skręcanie.

Rozwiązanie takie zapobiega swobodnemu obracaniu się wału względem jego osi i eliminuje niestabilność.

Opcja ta nie ma zapobiegać obrotom względnym pomiędzy wałem i jego obudową w celu stawiania oporu względem znacznego momentu obrotowego. Zamiast tego należy rozważyć użycie łącznika kołkowego z wybraną opcją Z klinem (bez obrotu).

Ustawienia symboli

  Edytuj kolor Wybieranie koloru dla symboli.
Rozmiar symbolu Określanie rozmiaru symboli.
  Pokaż podgląd Przełącza wyświetlanie symboli złącza w obszarze graficznym.

Notatki

  • Dostępne dla badań statycznych, częstotliwości, dynamicznych i wyboczenia. Niedostępne dla skorup kompozytowych.
  • Użyć narzędzia Linia podziałowa, aby zdefiniować dla wału ściany cylindryczne, które spoczywają na łożysku. Na przykład: użyć narzędzia Linia podziałowa, aby utworzyć poniższą podświetloną ścianę i zastosować złącze łożyska.

  • Łożyska wahliwe. Program definiuje wewnętrznie opór w kierunku okrężnym ściany cylindrycznej. Złącza łożysk samonastawnych (wahliwych) pozwalają na nieograniczony pozaosiowy obrót wału.
  • Kiedy używać złącza łożyskowego. Umocowanie łożyskowe zakłada, że komponenty wspierające wał są dużo sztywniejsze od wału i można je uznać za ziemię. Gdy to założenie nie jest spełnione i konieczne jest uwzględnienie elastyczności części wsporczych, nie należy używać wyrażenia złącza łożyskowego do symulowania połączenia. Należy modelować nie tylko wał ale również obudowę.

    W przykładzie pokazanym poniżej, złącza łożyskowe są zdefiniowane pomiędzy ścianami cylindrycznymi wału a sferycznymi ścianami obudowy.