Badania ruchu oparte na zdarzeniu są zdefiniowane za pomocą zestawu akcji ruchu powstałych ze zdarzeń wyzwalających. Należy utworzyć badanie ruchu oparte na zdarzeniu kiedy nie znamy dokładnej sekwencji czasowej dla zmian elementów. Można uzyskać sekwencję czasową dla zmian elementów poprzez obliczenie badania ruchu opartego na zdarzeniu.
Na przykład w procesie produkcyjnym uwzględniającym komponenty poruszające się wzdłuż taśmy przenośnika, napędy włączają się lub zmieniają zgodnie z pozycją komponentu wzdłuż taśmy. Aczkolwiek ponieważ nie znamy dokładnego czasu w którym komponent osiąga pozycję przed obliczaniem ruchu, nie można określić czasu, aby zmienić wartość napędu. Bez znania dokładnych czasów włączenia lub zmienienia napędu, nie można utworzyć badania ruchu opartego na czasie. Można natomiast użyć badania ruchu opartego na zdarzeniu, aby modelować ruch złożenia przenośnika.
Dla modelu taśmy przenośnika, można:
- Zdefiniować sensory bliskości, aby monitorować pozycję komponentu.
- Zdefiniować wyzwalacze w oparciu o wartości sensorów.
- Zdefiniować dla modelu napędy o stałej prędkości lub serwomotory.
- Zdefiniować akcje uruchamiające lub zmieniające wartości napędu po wyzwoleniu przez sensory lub zgodnie z harmonogramem.
Przed określeniem akcji napędu w odpowiedzi na wyzwalacz w badaniu ruchu opartego na zdarzeniu, należy:
-
W Badaniu ruchu opartym na zdarzeniu, wprowadzić nazwę zadania i opis i ustawić wyzwalacz zadania. Na przykład można zdefiniować wyzwalacz sensora bliskości, który wyzwala akcję w oparciu o pozycję komponentu.
- Zdefiniować napęd, jaki zamierzamy przypisać do akcji zadania. Na przykład można zdefiniować przemieszczenie serwomotoru.
Aby zdefiniować akcję zadania, która zmienia wartość napędu w odpowiedzi na wyzwalacz zadania, należy: