Orientacja jednego układu współrzędnych względem innego jest definiowana przez sekwencję trzech kolejnych obrotów. Odchylenie w poziomie, nachylenie w pionie oraz przechył boczny definiują unieruchomioną w przestrzeni sekwencję obrotu. Istnieje wiele sposobów definiowania tej sekwencji.
Kąty odchylenia w poziomie, nachylenia w pionie i przechyłu bocznego w wynikach analizy ruchu są sekwencją kątów obrotów osi Z-, ujemnej Y- i X-, zmierzonych wokół obracającego się układu współrzędnych, względem globalnego układu współrzędnych.
|
Odchylenie w poziomie
|
Pierwszy kąt obrotu w sekwencji odchylenia w poziomie, nachylenia w pionie i przechyłu bocznego. Odchylenie w poziomie mierzy obrót wokół osi Z obracającego się układu współrzędnych, względem globalnego układu współrzędnych.
|
|
Skok
|
Drugi kąt obrotu w sekwencji odchylenia w poziomie, nachylenia w pionie i przechyłu bocznego. Nachylenie w pionie mierzy obrót wokół ujemnej osi Y obracającego się układu współrzędnych, względem globalnego układu współrzędnych po zastosowaniu obrotu odchylenia w poziomie.
|
|
Przechył boczny
|
Trzeci kąt obrotu w sekwencji odchylenia w poziomie, nachylenia w pionie i przechyłu bocznego. Przechył boczny mierzy obrót wokół osi X obracającego się układu współrzędnych, względem globalnego układu współrzędnych po zastosowaniu obrotów odchylenia w poziomie i nachylenia w pionie.
|