Automatyczne wiązanie pomiędzy stykającymi się elementami

Udoskonalone algorytmy automatycznie wiążą stykające się elementy w następujących przypadkach:
  • Ściana lub krawędź skorupy z bryłą.
  • Ściana lub krawędź skorupy z inną ścianą lub krawędzią skorupy.
  • Ściana bryły lub skorupy z belką, która działa jak usztywniacz. Obiekt belki powinien stykać się ze ścianą bryły lub skorupy.
  • Ściana bryły lub skorupy z połączeniem belki.

Skorupy odnoszą się zarówno do arkuszy blachy, jak i do powierzchni. Można stosować obciążenia, umocowania, kontakty oraz połączenia do arkusza blachy i są one automatycznie transferowane do powierzchni środkowej. Patrz temat Stosowanie obciążeń i umocowań do skorup.

Aby wyświetlić lub edytować definicje kontaktów krawędzi i ścian skorup, należy użyć opcji Znajdź krawędź skorupy - bryłowe/skorupowe pary ścian w menedżerze właściwości PropertyManager Zestawy kontaktowe.

W przypadku stykających się ścian lub komponentów arkusza blachy, których siatka ze skorupami jest tworzona na powierzchniach środkowych, program automatycznie przenosi kontakt wiążący do skorup powierzchni środkowej.

W przypadku kontaktu wiązanego pomiędzy częściami arkusza blachy (bryły lub skorupy), algorytm wiązania może wymusić nadmierne usztywnienie spowodowane przerwą pomiędzy siatką powierzchni środkowej a geometrią powierzchni kontaktowej. Nadmierne usztywnienie kontaktu wiązanego zmienia obliczenia modów ciała sztywnego. Program obliczy wszystkie sztywne mody (o wartościach częstotliwości bliskich 0), jeżeli wyeliminuje się przerwę poprzez odsunięcie siatki części arkusza blachy od powierzchni środkowych do geometrii powierzchni kontaktowej.
Krawędź powierzchni stykająca się ze ścianą arkusza blachy Widok boczny siatki (powiększony)
Ściany arkusza blach stykające się nawzajem Widok siatki na powierzchniach środkowych
Ściana bryły stykająca się ze ścianą arkusza blachy Widok boczny siatki (powiększony)
Wiązanie pomiędzy stykającymi się członami konstrukcyjnymi ze ścianą arkusza blachy jest również automatycznie tworzone i przenoszone do skorup powierzchni środkowej.
Człony konstrukcyjne stykające się ze ścianą arkusza blachy Widok boczny siatki (powiększony)
Należy ręcznie zdefiniować wiązanie dla dotykających się ścian nieplanarnych, dla których tworzona jest siatka z elementami skorupy. Automatyczne wiązanie występuje dla dotykających się krawędzi powierzchni ze ścianami nieplanarnymi.
spline_detection.png
Automatyczne wykrywanie zestawów kontaktowych pomiędzy obiektami bryłowymi, a skorupowymi, przecinającymi się na powierzchniach ze splajnami. Użyj opcji Znajdź krawędź skorupy - bryłowe/skorupowe pary ścian. Dotykające się ściany nieplanarne skorup. Ustaw ręcznie kontakt wiązany.

Kiedy połączenia belek dotyczą sąsiadującej ściany bryły lub skorupy, rzeczywisty przekrój belki jest łączony z siatką i odciskany na ścianie bryły lub skorupy, co zapewnia dokładniejsze połączenie wiązane.

Podczas tworzenia siatki elementy są tworzone i odciskane w obszarze przekroju belki. Połączenie końca belki jest łączone ze wszystkimi elementami wewnątrz odciśniętego obszaru przekroju, co zapewnia bardziej realistyczny odpowiednik połączenia.

Połączenie belka-płyta Siatka z odciśniętego na płycie obszaru przekroju belki
To bardziej realistyczne wyrażenie połączenia belki - połączenia wiązania płyty nie jest obecnie dostępne dla badań nieliniowych. Aby rozwiązać badanie nieliniowe z połączeniem belki - połączeniami płyty należy utworzyć nową siatkę. Nie można skopiować istniejącej siatki z badania statycznego do badania nieliniowego.