| Ciało czarne |
Promiennik idealny, emitujący i absorbujący maksymalną możliwą ilość promieniowania w dowolnej temperaturze i dla dowolnej długości fali. Przykładem ciała czarnego jest niewielki otwór w ogrzewanym gnieździe. |
| Irradiacja |
Natężenie, z jakim promieniowanie pada na powierzchnię ze wszystkich kierunków na jednostkę powierzchni. |
| Radiacyjność |
Natężenie, z jakim promieniowanie opuszcza powierzchnię w drodze emisji i odbicia we wszystkich kierunkach, na jednostkę powierzchni. |
| Współczynnik absorpcji (α) |
Część padającego promieniowania absorbowana przez powierzchnię. |
| Współczynnik odbicia (ρ) |
Część padającego promieniowania odbijana przez powierzchnię.
Współczynnik odbicia ciała czarnego wynosi zero.
|
| Przepuszczalność właściwa (τ)
|
Część padającego promieniowania przenikająca przez powierzchnię.
Oprogramowanie zakłada, że przepuszczalność właściwa jest równa zeru.
Poniższa relacja wiąże współczynnik absorpcji, współczynnik odbicia oraz przepuszczalność właściwą: α + ρ + τ = 1.
|
| Moc emisyjna (E) |
Natężenie promieniowania emitowanego przez powierzchnię we wszystkich kierunkach, na jednostkę powierzchni. Jednostką E jest W/m2.
|
| Współczynnik emisji (ε) |
Stosunek mocy emisyjnej powierzchni do mocy emisyjnej ciała czarnego o tej samej temperaturze.
ε = E/Eb
gdzie Eb jest mocą emisyjną ciała czarnego o tej samej temperaturze. Współczynnik emisji powierzchni jest funkcją temperatury.
|