Omówione w poprzednim rozdziale równanie natężenia wymiany energii przez promieniowanie pomiędzy ciałem szarym a otaczającym ośrodkiem zakłada, że ciało promieniujące może widzieć tylko duże, otaczające je ciało czarne (reprezentujące otaczający ośrodek). Dlatego zakłada się, że cała energia wyemitowana przez niewielkie promieniujące ciało jest absorbowana przez otaczający ośrodek.
W sytuacjach, gdy dwa promieniujące obiekty wymieniają energię promieniowania częściowo, należy wprowadzić współczynnik konfiguracji promieniowania (F).
Współczynnik konfiguracji promieniowania powierzchni i względem powierzchni j jest definiowany jako stosunek energii wypromieniowanej ze ściany I, która dociera bezpośrednio do powierzchni j, do całkowitej energii opuszczającej powierzchnię I. Z tej definicji wynika, że wymianę netto ciepła przez promieniowanie pomiędzy powierzchnią o polu AI i temperaturze TI oraz powierzchnią Aj i temperaturze Tj jest wyrażona jako:
gdzie:
Fij jest współczynnikiem konfiguracji powierzchni i względem powierzchni j
εi jest współczynnikiem emisji powierzchni i
σ to stała Stefana-Boltzmanna.
Gdy dwie powierzchnie mają różne wartości emisji εi i εj, wymiana ciepła netto przez promieniowanie pomiędzy powierzchniami jest wyrażona wzorem:
