Menedżer właściwości PropertyManager Ustawienia testu upuszczenia

Menedżer właściwości PropertyManager Ustawienia testu upuszczenia ustawia parametry dla badania testu upuszczenia.

Aby uzyskać dostęp do menedżera właściwości PropertyManager, należy utworzyć badanie upadku. W drzewie badania upadku dwukrotnie kliknąć Konfiguracja.

Określ

Ustawia typ danych wejściowych określanych przez użytkownika.

Wysokość

Ustawia wysokość, z której obiekt jest upuszczany ze stanu spoczynkowego. Jest to odległość, jaką obiekt musi pokonać w kierunku grawitacji, aby uderzyć w sztywną płaszczyznę. Dostępne tylko wtedy, gdy wybrano Wysokość upuszczenia w polu Określ. Prędkość w momencie uderzenia jest obliczana ze wzoru V_uderz.= (2gh)^½, gdzie g jest przyspieszeniem grawitacyjnym, natomiast h jest wysokością.

	Z centroidu	Określona odległość mierzona jest pomiędzy centroidem obiektu, a sztywną podłogą planarną, w kierunku grawitacji. Centroid jest geometrycznym środkiem obiektu. Dla złożeń centroid pokrywa się ze środkiem ciężkości tylko jeżeli wszystkie komponenty mają tą samą gęstość.
	Z najniższego punktu	Określona odległość jest najmniejszą odległością pomiędzy obiektem, a sztywną podłogą planarną. Punkt położony najbliżej sztywnej podłogi planarnej jest pierwszym punktem, który uderzy w podłogę, gdy obiekt porusza się w kierunku grawitacji.
	Wysokość upuszczenia	Określa wysokość od centroidu lub od najniższego punktu do płaszczyzny uderzenia. Można wybrać jednostki dla wysokości.

Prędkość w momencie uderzenia

Ustawia kierunek i wartość prędkości w chwili uderzenia. Opcja używana tylko, jeżeli wybrano Prędkość w momencie uderzenia w polu Określ.

	Odniesienie prędkości uderzenia	Ustawia element odniesienia określający kierunek prędkości w chwili uderzenia. Można wybrać krawędź, płaszczyznę odniesienia lub ścianę planarną. W przypadku wybrania płaszczyzny odniesienia lub ściany planarnej, prędkość jest stosowana w kierunku normalnym do płaszczyzny odniesienia lub ściany planarnej. Aby odwrócić kierunek prędkości w momencie uderzenia, należy kliknąć .
	Wielkość prędkości	Ustawia wielkość i jednostkę prędkości w momencie uderzenia. Nadal należy zdefiniować wielkość grawitacji przy określaniu wielkości prędkości w momencie uderzenia. Obciążenia grawitacyjne działają jak obciążenia zewnętrzne podczas rozwiązywania i pozostają stałe. Wartość grawitacji nie ma wpływu na określoną wielkość prędkości w momencie uderzenia.

Grawitacja

Ustawia kierunek i wartość przyspieszenia grawitacyjnego. Siła grawitacyjna pozostaje stała w całym czasie rozwiązywania po uderzeniu. Praca ze względu na grawitację jest brana pod uwagę podczas rozwiązywania równań równowagi energii.

	Odniesienie grawitacji	Ustawia element odniesienia określający kierunek grawitacji. Można wybrać krawędź, płaszczyznę odniesienia lub ścianę planarną. W przypadku wybrania płaszczyzny odniesienia lub ściany planarnej, grawitacja jest stosowana w kierunku normalnym do płaszczyzny odniesienia lub ściany planarnej. Aby odwrócić kierunek grawitacji, należy kliknąć .
	Wielkość grawitacji	Ustawia wielkość i jednostkę grawitacji.

Cel

Ustawia orientację płaszczyzny uderzenia.

Orientacja docelowa
	Normalna do grawitacji	Płaszczyzna uderzenia jest normalna do grawitacji.
	Równoległa do płasz. odniesienia	Płaszczyzna uderzenia jest równoległa do wybranej płaszczyzny odniesienia.
	Odniesienie orientacji celu	Należy wybrać płaszczyznę odniesienia. Dostępne tylko wtedy, gdy wybrana jest opcja Równoległa do płasz. odniesienia.
	Współczynnik tarcia	Ustawia współczynnik tarcia pomiędzy modelem a płaszczyzną uderzenia. Program określa rzeczywistą pozycję płaszczyzny uderzenia w następujący sposób: Jeżeli określono Wysokość, to obiekt uderzy w płaszczyznę po przebyciu określonej drogi równej wysokości w kierunku grawitacji. Jeżeli określono Prędkość w momencie uderzenia, obiekt uderzy w płaszczyznę, poruszając się z tą prędkością w chwili uderzenia. Rzeczywista lokalizacja płaszczyzny uderzenia, jeżeli określono wysokość. Pozycja (1): Wysokość jest mierzona od centroidu obiektu. Pozycja (2): Wysokość jest mierzona od najniższego punktu obiektu. Rzeczywista lokalizacja płaszczyzny uderzenia, jeżeli określono prędkość w momencie uderzenia.
Sztywność docelowa
	Sztywny	Użycie sztywnej płaszczyzny jako celu.
	Elastyczny	Użycie elastycznej warstwy dla celu.

Sztywność i grubość

Ustawia właściwości elastycznej warstwy. Dostępne tylko wtedy, gdy wybrano Elastyczny w części Sztywność docelowa.

	Jednostka	Określa układ jednostek.
	Normalna sztywność	Określa sztywność na jednostkę powierzchni w kierunku normalnym do płaszczyzny uderzenia.
	Styczna sztywność	Określa sztywność na jednostkę powierzchni w kierunku równoległym do płaszczyzny uderzenia.
	Masa właściwa	Określa masę właściwą warstwy uderzenia.
	Grubość docelowa	Ustawia wielkość i jednostki dla grubości warstwy uderzenia.

Tłumienie kontaktowe

Tłumienie kontaktu jest uwzględniane dla obiektów, które wchodzą ze sobą w kontakt podczas uderzenia a ich typ kontaktu ustawiony jest jako Bez penetracji. Tłumienie kontaktu obliczane jest jako tłumienie lepkie. Dane wejściowe to wartość tłumienia będąca stosunkiem tłumienia krytycznego (ζcr = 2* m* ω).

Stosunek tłumienia krytycznego

Wartość tłumienia będąca stosunkiem tłumienia krytycznego (ζcr = 2* m* ω). Na przykład, aby zastosować tłumienie krytyczne na poziomie 5%, należy podać wartość 0.05. Zastosowanie tłumienia kontaktu zmniejsza oscylacje o wysokiej częstotliwości, które mogą wystąpić podczas uderzenia oraz poprawia stabilność rozwiązania (Konfiguracja testu upadku w menedżerze PropertyManager).

Ustawienia symboli

Ukazuje kierunki przyspieszenia grawitacyjnego i prędkości w chwili uderzenia.

	Edytuj kolor	Należy kliknąć ten przycisk, aby zmienić kolor symboli prędkości i przyspieszenia.
	Rozmiar symbolu	Steruje rozmiarem symboli prędkości i przyspieszenia.
	Pokaż podgląd	Pokazuje podgląd symboli w oknie graficznym.